خوش آمدی

سفر یک معتاد از تاریکی اعتیاد تا آرامش ۱۶ سال پاکی با کمک انجمن و اصول بهبودی.

به خاطر دارم اواخر مصرفم به‌شدت از ادامه‌ی زندگی اعتیادی خسته شده بودم؛ آن‌قدر که دیگر احساسی به نام شادی و امید در وجودم باقی نمانده بود. مواد مخدر همه چیزم را از من گرفته بود. چیزی از زنده بودنم نمانده بود و تبدیل به یک مرده‌ی متحرک شده بودم.
بارها به پایان دادن زندگی‌ام فکر می‌کردم اما ترس همیشه مانع می‌شد. خانواده‌ام از من گریزان بودند و من در تنهایی و انزوا فرو رفته بودم. تمام افکارم فقط به تهیه و مصرف مواد خلاصه می‌شد. دوست داشتم بدون مواد زندگی کنم، اما هم ترس داشتم و هم راهش را نمی‌شناختم. خانواده‌ام در غم و ناامیدی بودند اما من کوچک‌ترین تعهدی نسبت به آنها احساس نمی‌کردم.
اواخر مصرفم مطمئن بودم که در نهایت همین مواد مخدر مرا خواهد کشت. تا اینکه یک روز وقتی از کوچه‌ی خانه‌مان عبور می‌کردم، دوستی قدیمی را دیدم. او جمله‌ای گفت که تکانم داد:
«آن‌طرف خیابان جلسه‌ای تشکیل می‌شود… تو هم می‌توانی شرکت کنی.»
بعد ادامه داد: «می‌شود بدون مواد مخدر هم زندگی خوبی داشت.»
همان لحظه اشک‌هایم سرازیر شد. سه روز قبل از عید بود. بعد از مصرف به خانه برگشتم و صبح روز بعد برخلاف همیشه از خانه بیرون نرفتم. روز دوم هم به سختی گذشت و یاد جلسه‌ای افتادم که دوستم گفته بود. با تمام ترس‌ها و تردیدها، غروب راهی آن جلسه شدم.
یکی از اعضای انجمن مرا دید، لبخند زد و گفت: «خوش آمدی.» با او وارد جلسه شدم. نشستم و فقط گوش دادم، اما در پایان جلسه حس عجیب و خوشایندی داشتم. چند نفر شماره‌شان را دادند و گفتند: «باز هم بیا.» حس می‌کردم اینجا همان جایی است که به آن تعلق دارم.
شرکت در جلسات بهبودی را ادامه دادم. کم‌کم دردهایم کمتر شد و امید دوباره در دلم زنده شد. با گوش دادن به مشارکت‌ها یاد گرفتم که من هم می‌توانم با اصول برنامه تغییر کنم. تصمیم گرفتم بهبودی را انتخاب کنم. راهنما گرفتم، قدم‌ها را شروع کردم و در جلسات خدمت گرفتم. با ابزارهای برنامه، روزبه‌روز شادتر و امیدوارتر شدم. حس مسئولیت‌پذیری در من زنده شد، تعهد را یاد گرفتم و زندگی‌ام رنگ تازه‌ای گرفت. در انجمن معتادان گمنام معنای واقعی انسانیت را آموختم و به لطف خدا زندگی‌ام روزبه‌روز تغییر کرد.
اکنون حدود شانزده سال است که پاکم و بدون مصرف مواد و با اصول برنامه زندگی می‌کنم. خوشحالم، آرامشم و تلاش می‌کنم به عنوان یک عضو، پیام بهبودی را به دیگر معتادان برسانم.

برگرفته از نشریه پیام بهبودی ، سال بیست و یکم ، شماره 83 ، تابستان 1404