بهترین دوست بهبودی

پس از ۱۹ سال مبارزه با اعتیاد، راوی با کمک انجمن معتادان گمنام و جلسات بهبودی به پاکی و آرامش رسید. مجله پیام بهبودی و اصول برنامه نقش کلیدی در تحول زندگی او داشتند.

حدود نوزده سال پیش، در اوج آشفتگی و ناامیدی، با انجمن معتادان گمنام آشنا شدم. در آن زمان، در شهر محل زندگی‌ام، بویین‌زهرا، جلسات بهبودی وجود نداشت و انجمن چندان شناخته‌شده نبود. تنها من و چند دوست در بهبودی بودیم که گاهی دور هم جمع می‌شدیم و مشارکت می‌کردیم. برای کار کردن قدم‌ها، هر هفته بیش از ۲۵۰ کیلومتر مسیر را طی می‌کردم تا در جلسات بهبودی شرکت کنم و با راهنمایم قدم‌ها را پیش ببرم. به لطف خدا و تلاش خدمتگزاران انجمن، در سال ۱۳۸۴ جلسات بهبودی در بویین‌زهرا شکل گرفت. اکنون ۱۸ گروه روزانه جلسات بهبودی را برگزار می‌کنند و بسیاری از همدردانم از طریق این جلسات، پیام بهبودی را دریافت کرده و پاک مانده‌اند.

در آن دوران، ارتباط با راهنما به‌سادگی امروز نبود؛ تلفن همراه رایج نبود و تماس تلفنی به‌راحتی برقرار نمی‌شد. با وجود محدودیت‌ها، نشریات انجمن خلأ جلسات و ارتباط با دوستان بهبودی را برایم پر می‌کرد. بیشتر اوقاتم را صرف مطالعه نشریات می‌کردم که منبعی ارزشمند و در دسترس برای بهبودی‌ام بودند. در این میان، نشریه داخلی انجمن، «مجله پیام بهبودی»، نقشی ویژه داشت. داستان‌های زندگی و مشارکت‌های دوستان بهبودی در این مجله، ارتباط قلبی عمیقی بین من و نویسندگان ایجاد می‌کرد. بارها از تجربیات مندرج در مجله درباره قدم‌ها و سنت‌ها برای افزایش آگاهی‌ام استفاده کردم. می‌توانم بگویم در آن روزگار، مجله پیام بهبودی بهترین دوست من در تنهایی‌هایم بود.

حدود چهارده سال پیش، زمانی که دیگر چیزی برای از دست دادن نداشتم و به آخر خط رسیده بودم، به پیشنهاد چند نفر از اعضای انجمن، با اکراه و آشفتگی بسیار، بار دیگر در جلسات بهبودی شرکت کردم. اما این بار تسلیم رهنمودهای برنامه شدم و اصول انجمن را رعایت کردم. شرکت در جلسات، مشارکت صادقانه، حمایت از سبد سنت هفتم، داشتن راهنما، کار کردن قدم‌ها، مطالعه نشریات، خدمت و کمک به تازه‌واردان، بخشی از زندگی امروزم شده است. هنوز گاهی در روابطم، چه در انجمن و چه خارج از آن، اشتباهات بزرگی مرتکب می‌شوم، اما با به‌کارگیری اصول برنامه، اشتباهاتم را می‌پذیرم و به مسیر بهبودی بازمی‌گردم.

اکنون، با عمل به اصول ساده برنامه، شیوه زندگی‌ام تغییر کرده و آرامش و نشاط به زندگی‌ام بازگشته است. ایمان دارم که زندگی همراه با اصول برنامه بسیار ارزشمند است. پس از چهارده سال پاکی، این تحولات روحانی را هدیه خداوند و برنامه می‌دانم و از او سپاسگزارم. سپاسگزاری عملی‌ام را با عمل به رهنمودهای برنامه نشان می‌دهم. تلاش می‌کنم شعار ندهم، وارد حاشیه‌ها نشوم، در مسیر بهبودی توقف نکنم و همگام با برنامه پیش بروم.

از خداوند می‌خواهم کمکم کند تا در مسیر بهبودی بمانم و فرصت خدمت عاشقانه به همدردانم را به من عطا کند، زیرا بهبودی مسئله مرگ و زندگی است.

پس از گذشت نوزده سال، هنوز مشتاقانه در ابتدای هر فصل منتظر دریافت مجله پیام بهبودی از گروه هستم تا از تجربیات اعضا بهره‌مند شوم. این تجربیات تا امروز کمک شایانی به افزایش آگاهی‌ام از برنامه و بهبودی کرده است. شاید نتوانم در کلام از خدمتگزارانی که عاشقانه در تهیه و تدوین مجله پیام بهبودی خدمت می‌کنند، قدردانی کنم، اما بهترین سپاسگزاری عملی‌ام، تهیه و مطالعه این مجله برای ادامه پاکی و بهبودی و گاهی هدیه دادن آن به تازه‌واردان است.

از نظر من، مجله پیام بهبودی، پیام مکتوب انجمن معتادان گمنام است. بسیاری از اعضا که تجربیاتشان را در این مجله خوانده‌ام، از طریق همین مجله پیام برنامه را دریافت کرده‌اند و اکنون عضوی از انجمن هستند. آرزو می‌کنم این پیام مکتوب به دیگر معتادان در حال عذاب برسد تا آنها نیز پیام برنامه را دریافت کنند و زندگی بدون مواد مخدر، همراه با بهبودی، را تجربه کنند.

برگرفته از نشریه پیام بهبودی / شماره بیستم / شماره 81 / زمستان 1403